İbrahim peygamber bolca put yapıp sattıktan ve kız kardeşi Sara ile evlendikten sonra yıldızlara, aya ve güneşe bakarak tek tanrı görünmez tanrı inancına kavuşmuştur. Sonra da kendini peygamber ilan etmiş ama insani vasıflarına yenik düşmüştür.

Rüya görüp oğlunu boğazlamaya çalışmış,Önce putlara, sonra güneşe, aya ve yıldızlara tapmış ve sonunda tek görünmez tanrıya tapmıştır. buna rağmen 90 yaşındayken (bir rivayete göre 120 yaşındayken karısı Hacer ve oğlu İsmail'i kız kardeşi ve karısı olan Sara'nın isteği ile götürüp çöle atmıştır.

Şimdi de Kaynağı Olmayan Dini Kaynaklara Bakalım : kimi müfessirler ise bu “kelimeler”i Hz. İbrahim’in İslam’da sınanıp sabrettiği imtihanlar ile açıklamaktadır. Bunlar da Hz. İbrahim’in yıldızlara, Ay ve Güneş’e bakması, putlara tapanlarla tartışması, oğlunu kurban etme girişiminde Allah’ın emrine boyun eğmesi ve ateşe atılmasıdır. Bu da Yahudilerin, Hıristiyanların ve onun üstünlüğünü itiraf eden Müşriklerin bu konularda Hz. İbrahim’e benzemeleri, onun yolunu izlemeleri; haset, taassup ve Muhammed’e bağlanmaktan hoşlanmamayı terk etmeleri gerektiği anlamına gelir. 1 Hz. İbrahim’in imamete (önderlik, liderlik) kavuşması Yüce Allah’ın hükmüne hassasiyet ve titizlikle bağlılık göstermesi nedeniyledir. Soyundan zalimlerin liderliğe kavuşması hakkındaki duasının kabul edilmemesi de bu ilahi yasa gereğidir. Ka’be’nin onun zamanında tathiri (maddi-manevi pislikten temizlenmesi) emredilen bir tavaf mekânı ve mabet olduğu bilinmektedir. Onun, Beytullah’a dua ve yakarışlarla hac için geldiği, Hac farizasını tevhid esasına göre (putsuz, şirksiz) yerine getirdiği de malumdur. İslam dinine bağlı kalma hususunda kendisi ve zürriyeti için dua etmiş, Hz. Muhammed’in de onun duasından nasiplendiği söylenebilir. Ulu’l-Azm bir Peygamber olan Hz. İbrahim’in faziletini itiraf eden, kendisinin evladından olup onun hanîflik esasına dayalı dinî eğilimine bağlı kalan, Harem’in sakini ve Beytullah’ın hamisi olmasıyla övünen birinin tutum ve davranış modeli olarak onu izlemesi ve tıpkı onun gibi olması beklenir. 2 Demek ki, ayet (2/Bakara 124) Hz. İbrahim’in sınandığı zamanı hatırlayın. Onda size fayda verecek ibretler ve atalarınızın kıyamet gününde size şefaat edeceklerine ilişkin bozuk inancınızın reddi vardır. Çünkü Yüce Allah, Hz. İbrahim’in zalimlere yönelik duasını kabul etmemiştir. Resûlullah’a uymanızı engelleyen liderlik sevdanızı bu olay bertaraf etmektedir. Zira siz artık biliyorsunuz ki, liderlik zalimlere verilmez3 manasındadır. Yüce Allah, Hz. İbrahim’in şerefine dikkat çekerek, onu, insanlar tevhit konusunda kendisine uysun diye imam kıldığını beyan etmiştir. Çünkü o, Allah’ın kendisine yüklediği tüm emirleri yerine getirmiş ve bütün yasaklarından kaçınmıştır. Buna göre (Ey Muhammed sen, bu anlattıklarımızı, Hz. İbrahim’in dinine bağlı olduklarına inandıkları halde gerçek hayatlarında ona bağlı olmayan Müşriklere ve Kitap Ehline hatırlat. Onun dini dosdoğruydu. Bu dine gerçekten bağlı olan ise sensin ve seninle beraber olan müminlerdir. Devamı Gelecek.